АНАТОМИЈА НА СЛЕЗИНА (LIEN)

      Сплината всушност претставува најголемиот лимфоиден орган во човечкото тело. Кај возрасен има должина од 11cm, и тежина од 150-200g. Како и тимусот, и лиенот содржи еферентни лимфни садови, со што заклучуваме дека влегува во линфниот систем. Слината е уникатна во нејзиниот развиток во гастроинтестиналниот тракт. Повеќето од ограните во утробата имаат ендодермално потекло (со исклучок на нервниот гребен и надбубрежните жлезди), за разлика од нив слезината потекнува од мезодермалното ткиво. Се поврзува со truncus celiacus.

      Слезината е целосно обвиткана од висцералниот перитонеум од каде произлегуваат две основни перитонеални врски: lig. gastroslienale, lig. pancreaticolienale, lig. phrenicolienale.

Градба. Слезината е обложена од надворешната површина со серозна обвивка (tunica serosa), под која се наоѓа фиброзната обвивка (tunica fibrosa). Фиброзната капсула кон внатрешноста на сплината испраќа т.н. trabeculae lienalis, кои се испреплетуваат формирајќи во внатрешноста фиброзна мрежа чии шуплини се исполнети од паренхимот на лиенот. Преку овие “гредички” продираат крвни садови.

            Tunica serosa е всушност слој на перитонеумот; таа е тенка, мазна и ја обвиткува внатрешноста на целиот орган, со исклучок кај хилусот и по должината на линиите на рефлекција од lig. phrenicolienale и lig. Gastrolienale.

            Tunica albuginea се наоѓа во пределот на хилиусот е рефлектиран внатре со крвни садови во форма на листови. Од овие листови, како и од внатрешната површина на фиброеластичната обвивка, бројни мали фиброзни влакна trabeculæ, се рашируваат во сите насоки. Така да сплината содржи многибројни мали простори или areolæ, формирани од trabeculæ. Во овие ареоли е содржана спленичната пулпа.

            Фиброеластичната обвивка, листовите од крвните садови и требакулите, се обфатени во бели и жолти еластични влакнести ткива. Ова ткиво му дава голема еластичност на сплината, што всушност е причината за големате варијации на големината на сплината. Во прилог на овие составни елементи во ова туника, кај мажите е откиено мала количина на мазни мускулни влакна така што trabeculæ се чини дека се состио главно од мускулно ткиво.

Спленичната пулпа (pulpa lienalis)е мека маса со темна црвеникаво-кафеава боја, личи на зчусната крв; таа се состои од ретикулум од фини влакна, кои се продолжеток од оние на трабекулите кои се поставени рамно и разгрането. Мрежата на ретикулумот е наполана со крв, во која, сепак, белите крвни клетни се најдени со поголема пропорција во споредба со оние од циркулирачката крв. Големите округли клетки, наречени слезини клетки, исто така се забележуваат, кои се способни за амебовидно движење, и често содржат пигменти и крвени крвни зрнца во нивната внатрешност. Секоја клетка на ретикулумот поседува кружни или овални јадра, како и спленичните клетни, тие може да содржат пигментирани гранули во нивната цитоплазма, но пигментот не невлегува многу длабоко, со што се разликуваат од Малпигиевите телца. Младите клетки на сплината, гигантски клетки можат да се забележат, секоја содржејќи повеќе нуклеуси или само едно.

Кои се функции на слезината?

Примарна функција на слезината е филтрирање на крвта и отстранување на абнормалните крвни клетки со фагоцитоза. Слезината исто така складира железо од “одслужени” крвни клетки, кој пак се враќа во циркулацијата и се користи од страна на коскената срцевина за продукција на нови крвни зрнца.

Како улогите на сплината функционираат според спленектомија?

Поединци без слезина се во можност да функционираат без тешкотии, бидејќи коскената срцевина и црниот дроб можат да вршат многу од функциите на слезината. Сепан, овие лица се изложени на поголем ризик на бактериски инфекции.

ЗАБОЛУВАЊА НА СЛЕЗИНА

Што е зголемена слезина?

Слезината е одговорен за филтрирање на крвта и отстранувањето на стари и оштетени клетки. Тоа е исто така клучен дел од имунолошкиот и лимфниот систем на телото.

Зголемена слезина не е нормално и обично е физичка наоѓање на основната болест или болест. Тестовите на крвта може да се користи да им се помогне да се постави дијагноза на основните заболувања кои се поврзани со спленомегалија.

Ултразвук, CT, и МРИ може да помогне измери големината на слезината и исто така, бараат поврзани абнормалности во абдоминалната празнина. На третман за зголемена слезина е насочена кон основна болест. Спленектомија (отстранување на слезина) може да биде дел од тој третман.

Слезината е орган се наоѓа во горниот лев квадрант на абдоменот веднаш под дијафрагмата и заштитени со долниот лев ребра. Слезината има неколку значајни функции вклучуваат крвни клетки во телото. Тоа филтри крв и ги отстранува старите и оштетени црвени крвни клетки, бактерии, и други честички како тие патуваат низ лавиринтот на крвните садови во рамките на слезина. Таа произведува лимфоцити, еден вид на бели крвни клетки кои произведуваат антитела и им помага на имунолошкиот систем.

На систем на филтрирање е дел од црвена каша а белото меката внатрешност на слезината содржи имунолошки клетки функционирање

Нормално, слезината е мал орган со големина на мал тупаница или портокал. Спленомегалија опишува ситуација во која се зголемува во големина слезина (слезината megaly = проширувањето).

Кои се причини за зголемена слезина?

Слезината проширува ако тоа е побарано да се направи прекумерна работа во филтрирањето или производство на крвни клетки, ако постои абнормален протокот на крв за да ја, или ако тоа е нападнат со абнормални клетки или депозити.

Абнормални црвени крвни зрнца: Од слезината филтри абнормални крвни клетки и ги отстранува од нив на циркулаторен систем, болести кои резултираат со абнормални црвени крвни клетки ќе предизвика слезината да зголемиш. Српеста анемија, таласемија., и spherocytosis се примери на болести кои се необично обликуван форма клетки, кои не можат лесно да се движи низ малите крвни садови и капилари на телото. Ако тие не се отстранети од страна на слезина, овие абнормални клетки можат да предизвикаат згрутчување на крвта и намалување на циркулацијата. Сепак, отстранување на нив предизвикува слезината да се издува и зголемиш.

Вирусни и бактериски инфекции: Слезината е вклучен во правењето на клетки кои се борат против инфекции, а дел од тој одговор е да зголемиш. Ова е раширен во вирусни инфекции, како инфективна мононуклеоза (предизвикана од Епштајн Barr вирус), СИДА и вирусен хепатит. Примери на бактериски инфекции поврзани со спленомегалија вклучуваат туберкулоза, маларија, и anaplasmosis (порано позната како ерлихиоза).

Спленичната вена притисок / блокада: Крв влезе во слезината преку слезенката артерија и остава преку спленичната вена. Ако притисокот во вена се зголемува или ако слезината вена станува блокиран, крвта не можат да ја напуштат слезината и тоа може да отече. Поради односот на црниот дроб проток на крв, цироза и портална вена опструкција може да предизвика компликации со венски протокот на крв од слезина. Конгестивна срцева слабост може да предизвика и црниот дроб и слезината да се издува поради зголемениот венски притисок.

Рак: Leukemias и двете Hodgkins и не-Hodgkins лимфом можат да предизвикаат слезината да зголемиш, како може од различни тумори, вклучувајќи меланоми.

Метаболни заболувања: Метаболни заболувања кои зголемување на слезина се Ниман-Пиковата болест, Gaucher болест, и Hurler синдром.

Кои се симптомите на зголемена слезина?

Зголемена слезина себе обично не предизвикува никакви симптоми; на симптомите на основната болест често се причина поради која пациентот може да бараат заштита. Овие можат да вклучуваат слабост и замор од анемија, Лесно крварење од намален тромбоцити во крвта, или рекурентни инфекции од сиромашни бели крвни клетки функција.

Сепак, како слезината проширува, тоа да го притиснете копчето се спротивстават на дијафрагмата, на мускулите што го одделува градната и стомачната простори. Дијафрагмата нервоза може да се однесува болка на левото рамо. Зголемена слезина, исто така, може да им помогнам кон желудникот и предизвикуваат анорексија или губење на апетит и чувство на почетокот од полнотата кога јаде.

Од зголемена слезина расте надвор од заштитата на ribcage станува поверојатно да бидат повредени, со што се зголемува шансата дека може да се појават болки во стомакот.

Во зависност од износот на слезината штета по повредата, може да има крварење во стомакот со поврзани дистензија (подуеност), болка во грбот и рамото, и знаци и симптоми на шок. Овие можат да вклучуваат слабост, останување без здив, и кул, леплива и испотени кожата.

Кога ќе треба да побараат медицинска нега за зголемена слезина?

Најчесто, на дијагноза на зголемена слезина е направен случајно од страна на заштита на услуги. Таму се обично без симптоми што ќе донесе на пациентот да ја видите лекар. Сепак, необјаснети симптоми како оние наведени погоре треба да се испита од страна на заштита на услуги.

Третман за зголемена слезина

Третман за зголемена слезина обично е насочен кон основните медицинска состојба која резултираше со спленомегалија. Во зависност од проблемот, третмани може да биде со антибиотици, хемотерапија, или зрачење. Овие третмани се за основната болест и може да им овозможи на слезината да се намали во големина; сепак, во некои случаи, слезината ќе останат зголемени.

Ние се користат, слезината можеби треба да се отстранат хируршки (спленектомија = слезина + ectomy = отстранување) како дел од третманот на болеста. На пример, во наследната spherocytosis, отстранување на слезината спречува анемија, која се јавува кога ненормално облик на црвените крвни клетки постојано се исфилтрира и отстранет од крвотокот.

Како зголемена слезина се дијагностицира?

Најчесто е зголемена слезина се наоѓа случајно на физикалниот преглед од страна на здравствена заштита лекар. Слезината обично е доволно мал за да се скрие под левата градниот кош во горниот абдомен. На зголемена слезина врвот може да се почувствува во левиот горен квадрант на абдоменот и како што продолжува да ја зголемиш врв се движи кон десниот долен квадрант. Во некои тенки луѓе, слезината може да се почувствува во пределот на стомакот, но е нормална големина. Зголемена слезина мерки за 12 to 20 cm (4.5 да 8 inches) во која било димензија, а нсм синчината поголема од 20 cm (8 inches) се смета за тешка проширувањето.

Ако постои загриженост дека слезината е зголемена, крвни тестови може да се смета да се процени причина за проширувањето. Вкупната тестови може да вклучува целосен крвни клетки (ПС) бараат ненормални црвени или бели крвни клетки, периферна размаска за да се процени на видови и форми на крвни клетки или Monospot, ако дијагнозата на инфективна мононуклеоза, се смета. Други тестови оценување на црниот дроб или срцето функција може да се смета ако клинички индицирано.

На абдоминален ултразвук, CT, или МРИ на абдомен може да се користи за да се оцени големината на слезината и да барате други абнормалности во абдоминалната празнина која може да биде поврзана со спленомегалија.